- هروئين:[1] هروئين نام شيميايي آن دي استيل هورفين است در سال 1898 ميلادي شناسايي شد و در سال 1900 م به عنوان وسيله‌اي براي درمان موثر اعتياد به مورفين ارائه گرديد. پس از مدتي متوجه شدند كه گرچه هروئين خواب آوري كمتري دارد اما قدرت مسموم كنندگي آن 5 تا 10 برابر مورفين است و اين ماده خود بسيار مخرب است و رهايي از آن از رهايي مورفين مشكل تر است. هروئين تزريق شده احساس لذت عمومي و سريع و شديدي را توليد مي‌كند.[2]
هروئين از طريق خوراكي، كشيدن از راه مجاري تنفسي و تزريق مورد مصرف قرار مي‌گيرد و به طور متوسط اثر آن 6-4 ساعت در بدن باقي مي‌ماند كمبود هروئين زودتر از مورفين احساس مي‌شود . هروئين بر خلاف الكل كه بعضي رفتارهاي سركوب شده را آزاد مي‌كند، تعدادي از رفتارهاي پايه مثل رفتار جنسي، خشونتي و رفتارهاي گرسنگي را سركوب مي‌كند و از قدرت آن كم مي‌كند.[3]
ب. توهم زاها:
اين مواد مجموعه‌اي ناهماهنگ و غير متجانس از موادي را تشكيل مي‌دهند كه به گروههاي متنوع شيميايي و دارويي تعلق دارند و بيشتر به موادي اطلاق مي‌شود كه اسيد ليسرژيك داشته و داراي اثرات انبساط خاطر هستند اين گروه از مواد مخدر نيز سيستم مركزي اعصاب را تضعيف و يا تحريك مي‌كند و مهمترين اثر آنها ايجاد حالات عاطفي، رفتاري، خلقي، رواني متغيير در مصرف كننده است. همچنين ايجاد حالات توهمي سمعي و بصري و تصورات موهوم كه اغلب به روياهاي شبانه شباهت دارد از جمله اثرات سوء ديگر اين مواد است.[4]
شناخته شده ترين و رايج ترين نوع داروهاي اين گروه ال اس دي است. و بقيه عبارتند از ام دي آ، پي ام آ، تي ام آ، دي ام تي، اس تي پي و … در اين بند نيز تنها مشهورترين ماده توهم زاي اين گروه را بررسي مي‌كنيم.
اي اس دي (L.S.D) در سال 1938 ميلادي توسط شيميداني به نام آلبرت هوفمن ، رئيس آزمايشگاه كارخانجات ساندوز شهربال از راه تركيب به وسيله اسيدليسرژيك به دست آمد و از مهم ترين و قوي ترين تركيبات شيميايي مصنوعي است. ال اس دي به طور طبيعي در قارچ گندم سياه وجود دارد.[5]
اثرات عمده ال اس دي بر روي مصرف كننده مانند ديگر توهم زاها دو اثر بارز و مشخص است:
1- بروز زمينه‌هاي شخصي
2- افزايش قدرت تلقين پذيري كه باعث بالا رفتن حساسيت فوق العاده مشخص نسبت به تاثيرات خارجي(محيط) وجود اجتماعي اطراف(گروه) مي‌شود.[6]
ال اس دي معمولاً به صورت گرد سفيد رنگ و همچنين مايعي صاف و روشن بدون رنگ و بو يافت مي‌شود. اين ماده معمولاً از طريق خوراكي مصرف مي‌شود كه اين ماده به سرعت از طريق معده جذب شده و اثرات آن 12-8 ساعت در بدن باقي مي‌ماند و اثرات آن عبارت است از اختلالات خلق و خوي، افزايش حس‌هاي بينايي و اشتباهات در حس بينايي، تخريب تصوير بدني و دگرگوني شخصيتي ، دوگانگي شخصيت، اختلالات ذهني، اختلالات رفتاري و ايده‌هاي هندياني(قدرت خواندن فكر ديگران) مصرف دائمي ال اس دي احتمالاً ايجاد وابستگي رواني مي‌كند اما وابستگي جسمي و فيزيكي ندارد.
ج. مسكن‌ها:
مسكن ها آن گروه از داروها و موادي را در بر مي‌گيرند كه علاوه بر آنكه فعاليت سلسله اعصاب مركزي را كند مي‌كند . بر شعور و حس هوشياري فرد هم اثر سوء و منفي مي‌گذارد و مسكن‌ها معمولاً با تجويز پزشك به عنوان مسكن براي برطرف كردن درد يا ايجاد خواب و آرامش و از بين بردن اضطراب و عصبانيت مورد استفاده قرار مي‌گيرد.
مصرف بيش از حد آنها ايجاد حالت‌هاي مسموميت شديد، بيهوشي و مرگ مي‌كند . اين مواد در اثر مصرف مداوم و منظم ايجاد وابستگي مي‌كنند. معروف ترين دسته اين گروه را باربيتو ريكها تشكيل مي‌دهند كه شامل سكونال، فنوباربيتال، استيال متاكوالن، ترينال، دوريدن، متي پريلون و پلاسيدين مي‌باشد.[7]
- Heroin
- همان، ص 30.
- حسن اسعدي، همان، ص 7.
- همان، ص 7
- علي اصغر، قربان حسين، همان، ص 39.
- ايرج صالحي، همان، ص 8
- حسن اسعدي، همان، ص 80
لينک جزييات بيشتر و دانلود اين پايان نامه:
علل گرایش جوانان و نوجوانان شهرستان کاشان به مواد مخدر و راهکارهای مقابله با آن