اینترنت
اینترنت، آخرین رسانه فراگیر قرن بیستم میباشد. اینترنت، شبکه هایی از کامپیوترهای نامتمرکز است که به طور بینالمللی و با استفاده از پروتکلهای ارتباطی امکان مبادلات اطلاعاتی را فراهم میکند. اینترنت ابتدا در سال ۱۹۶۹ با نام اختصاصی ARPA توسط وزارت دفاع ایالات متحده به عنوان یک سیستم ارتباط جهانی برای برقراری ارتباط و یکپارچگی دولت و پایگاههای نظامی ابداع گردید. سپس اینترنت به مجامع علمی و دانشگاهی راه یافت و در زمینههای علمی و آموزشی تحت عنوان کتابخانه الکترونیکی و همچنین برای مبادلات اطلاعاتی از طریق اتاقهای گفتگو به کار گرفته شد. البته این عملیات با سرعت بسیار پایین و با استفاده از نرم افزارهای ضعیف صورت میگرفت. کلیت این سیستم جامع از ابتدا در وزارت دفاع ایالات متحده به دلایل امنیتی طوری طراحی شده بود که هیچ کامپیوتر مرکزی و حاکمیت مرکزی در کنترل اینترنت وجود نداشت. (تامسون، ۱۹۹۶)
با ابداع صفحات گسترده جهانی در سال ۱۹۹۰ توسط برنزلی، اینترنت جانی تازه گرفت. این نوآوری جدید به کاربران اینترنتی این اجازه را میداد که با استفاده از صفحات وب بتواند عکس، تصویر و آرتی فکتها[۳] را مشاهده و برای یکدیگر ارسال نمایند. با استفاده از این صفحات، وبسایتها به سرعت ایجاد و توسعه یافتند و تقریبا ۳ سال بعد یعنی در سال ۱۹۹۴ در حدود ۳ میلیون صفحه وب با اهداف اطلاع دهی، تفریحی و تبلیغاتی پایه ریزی شدند. با این رشد سریع، اینترنت از یک محیط ارتباط شخصی به یک محیط ارتباطی تجاری تغییر کرد. به طوری که ۸۹% از وبسایتهای موجود در سال ۱۹۹۶ به شرکتهای تجاری تعلق داشتند.
ماهیت ذاتی تطبیق پذیری اینترنت آن را به عنوان یک ابزار قوی برای انتقال اطلاعات قرار داده است. زیرا ماهیت تطبیق پذیری به این رسانه قابلیت داشتن زیرمجموعههای ارتباطی پرقدرتی همچون ایمیل، گفتگو، گروههای خبری، انجمنها و دیگر کارکردها را میدهد. از این جهت است که علاقمندیها برای استفاده از اینترنت روز به روز بیشتر و بیشتر میشود. به طوری که نرخ انتشار اینترنت در طی ۵ سال از تمامی رسانهها پیشی گرفته است. زیرا بر طبق مطالعه آقای میکر[۴] در سال ۱۹۹۷ مدت زمانی که طول کشیده است تا یک رسانه به مرز ۵۰ میلیون کاربر برسد، برای حدود ۳۸ سال، برای تلویزیون ۱۳ سال و برای اینترنت تنها ۵ سال بوده است. از این روی محققان معتقد هستند “وب، یک رسانه زودگذر نیست و توجه سازمانها و نهادهای تبلیغاتی را به خود جلب نموده است، آمارها از این موضوع پشتیبانی میکنند که تا به حال هیچ رسانه و تکنولوژی الکترونیکی حتی فکس و کامپیوترهای شخصی دارای چنین سرعت رشدی نبوده است”. (برتون و دیگران، ۱۹۹۶)
امروزه دنیای گسترده وب مبدل به جزئی از زندگی روزمره افراد شدهاست. حتی برای برخی از افراد وب تبدیل به رسانه اصلی زندگی آنها شدهاست. بر این اساس در پذیرش وب یک اجماع عمومی میان افراد جامعه و بازاریابان و صاحبان کسب و کارها به وجود آمده است. از این روی پیشرفت روز افزون اینترنت و وب، مدیون اجماع پذیرش وب در میان هر دو طرف رسانه یعنی فرستنده و گیرنده میباشد.
درج آگهی برای کسب و کار شما یا خرید و فروش کالا
