کوپلر (وصله مکانیکی) در تقابل با اورلپ (وصله پوششی)

اورلپ (وصله پوششی)

 

– آیا روشی قابل اطمینان است؟

  • استحکام گیری اورلپ (وصله پوششی) از طریق اثر متقابل با بتن
  • افزایش تنش تسلیم، طول اورلپ (وصله پوششی) بیشتری طلب می کند.
  • اورلپ (وصله پوششی) کارایی سیکلی ضعیف دارد
  • نیاز به میلگرد اضافی جهت جلوگیری از هم پاشیدگی بتن دارد

 

– محدودیت در طراحی

  • به طور معمول طول اورلپ (وصله پوششی) مورد نیاز برای میلگردهای تحت تنش بیشتر است از میلگردهای تحت فشار
  • اورلپ (وصله پوششی) تعداد میلگردها را در مقطع بتنی دو برابر می کند که منجر به ازدحام میلگرد شده و از سهولت جریان مخلوط بتن ممانعت بعمل می آورد.

 

هزینه های پنهان

  • افزایش قطر میلگرد، افزایش طول اورلپ (وصله پوششی) را به همراه دارد.
  • استفاده از بتن با مقاومت پایین، افزایش طول اورلپ (وصله پوششی) را به همراه دارد.
  • میلگردهای دارای پوشش ضدخوردگی گران هستند و بعضاً طول های زیادی از آن ها مورد نیاز است.
  • اورلپ (وصله پوششی) دارای معایبی از جمله  زمان زیاد انجام محاسبات، احتمال انجام اشتباه در محاسبات و بیش ازحد نیاز برآورد کردن می باشد.

اورلپ (وصله پوششی) برای رسیدن به استحکام به بتن اطراف خود وابسته است و بنابراین عدم یکنواختی و پیوستگی ساختاری کاملاً در این روش مشهود است.

 

 

کوپلر (وصله مکانیکی)

تعداد بسیار زیادی از مهندسین بر برتری اتصال مکانیکی نسبت به اورلپ تاکید دارند. آنها بر این عقیده هستند که اتصال مکانیکی انسجامی را در سازه ایجاد می‌کند که اورلپ به هیچ عنوان توانایی ایجاد آن را ندارد.

  • اتصالات مکانیکی (کوپلر) به نسبت اورلپ بسیار قابل اعتمادتر هستند چون برای انتقال بار به بتن بستگی ندارند.
  • وصله‌های مکانیکی (کوپلر) یکپارچگی بیشتری را در سازه ایجاد می‌کند. این اتصالات در برابر حوادث ناشی از خطای انسانی، بارهای لرزه‌ای و سایر حوادث طبیعی مقاومت به مراتب بیشتری نسبت به اورلپ دارند.
  • طبق آیین نامه‌های طراحی بتن کوپلر (وصله مکانیکی) باید مقاومت بیشتری نسبت به طول اورلپ معمول فراهم کند. این مقدار به طور معمول حدود 125% تا 150% مقاومت اورلپ می‌باشد.
یکی دیگر از مطالب سایت :
پرستاری و نگهداری سالمند در منزل

 

  • اتصال اورلپ میزان ازدحام میلگرد را در محل اتصال به مقدار 2 برابر حالت معمول افزایش می‌دهد. که این امر عمده‌ترین دلیل گیر کردن دانه‌های سنگی و ایجاد حفره در بتن می‌باشد. کوپلرها (وصله های مکانیکی) از این ازدحام جلوگیری می‌کند و با کم کردن ابعاد ستون باعث صرفه‌جویی اقتصادی قابل توجهی در پروژه می‌شود.
  • آیین نامه بتن ایران نسبت 6% فولاد به بتن را برای طراحی ستون‌های بتنی مشخص کرده‌است. با توجه به ازدحام آرماتور در ناحیه اورلپ طراحی با نسبت بالانس با اتصال پوششی تقریبا غیر ممکن است. حال آنکه کوپلر (وصله مکانیکی) این امکان را برای طراح فراهم می‌کند که با حذف میلگردهای اضافی در ناحیه وصله به مقطع ایده‌آل بتنی با نسبت فولاد به بتن بالانس دست پیدا کند.

 

  • کارکردن با آرماتورهای سایز پایین باعث افزایش ابعاد ستون می‌شود تا بتواند تعداد بیشتری آرماتور را در خود جای دهد. استفاده از کوپلر (وصله مکانیکی) امکان استفاده از سایزهای بزرگتر آرماتور را در ستون با ابعاد کوچکتر فراهم می‌کند و در عین حال میزان ازدحام را در ستون به مقدار حداقل برساند. این امر یاعث طراحی مقرون به صرفه و حداکثر استفاده از فضا در پلان می‌شود.
  • نصب کوپلر سریع و آسان است و به کارگر ماهر برای این کار نیاز ندارد.
  • اتصال مکانیکی با کاهش هزینه دستمزد کارگرها و افزایش سرعت پیشرفت امور باعث کاهش چشم‌گیر هزینه‌ها می‌شود.
  • کوپلر انتهایی از ایجاد ازدحام در محل اتصال تیر و ستون جلوگیری می‌کند و قرار دادن میلگردها را در شبکه تسهیل می‌کند.